Godine 1956. pojavio se u dvorištu Smederevske Gimnazije mali rukomet.
Smederevska omladina prihvatila je vrlo brzo novi sport. Sve srednje škole i preduzeća imale su svoje ekipe, turniri su se redovno održavali, a gradski derbi predstavljao je susret Gimnazije i Tehničke škole. Budimir Stojanović sa svojim učenicima gradi igralište, organizuje stručne seminare i sam trenira školske ekipe.
Veliko interesovanje za rukomet u gradu dovodi do osnivanja rukometnog kluba Budućnost. Prvu utakmicu igrači Budućnosti odigrali su protiv lokalnog rivala ekipe Fagrama i zabeležili prvu pobedu rezultatom 19:17. Već 4. septembra 1958. godine ekipa Budućnosti počinje sa takmičenjem u Beogradskoj zoni. U prvom kolu u Smederevu su gostovali igrači Metalca iz Valjeva.
U prvoj prvenstvenoj sezoni nastupali su: Miodrag Stepanović, Predrag Đorđević, Slavoljub Mitrović, Risto Kučinar, Aleksandar Nikolić, Borislav Andrejević, Prvoslav Aleksić…
U drugoj godini postojanja osnovan je ženski rukometni klub, sastavljen od igračica smederevskih srednjih škola.
U Podunavskoj zoni obe ekipe zauzimaju prva mesta. Muška ekipa na turniru u Crvenki igra kvalifikacije za ulazak u Prvu ligu. U konkurenciji Kablova iz Jagodine i Partizana iz Beograda Smederevci nisu uspeli da se kvalifikuju za viši rang takmičenja. Ženska ekipa učestvuje na sličnom turniru u Beogradu. U ekipi su: Marta Marković, Gordana Lazić, Danica Ilić, Nadežda Surdač, Olgica Milošević, Jelena Živanović,Angelina Đorđević, Novka Ivanović i dr..
Petog avgusta 1963. godine izvršena je fuzija ORK Budućnosti i RK Fagram a novi klub dobio je ime Rukometni klub Smederevo.
U sezoni 1966/67. godine muška ekipa u takmičenju Beogradske zone zauzima drugo mesto. U kvalifikacijama za ulazak u Međuzonsku ligu igraju sa ekipom Sremske Mitrovice. Zbog odustajanja jedne ekipe i Smederevci i Mitrovčani su se plasirali u viši rang. U višem rangu Smederevo zauzima treće mesto a u ekipi su: Jovan Cenić, Radoslav Urošević, Dušan Zorić, Predrag Todorović, Ratomir Davidović, Aleksandar Nikolić, Miodrag Stepanović, Slobodan Miletić, Muhamed Muhamedagić, Božidar Blagojević, Prvoslav Aleksić i Svetislav Urošević.
Takmičarske 1970/71. godine ženska ekipa u Srpskoj ligi osvaja drugo mesto. U tadašnjoj ekipi su: Olgica Jovanović, Dragica Pavlović, Mila Miletić, Zlatiborka Pavlović, Biljana Marjanović, Zlata Jovanović, Snežana Mitić, Radmila Pribić…
Godine 1971. Metalurški kombinat osniva RK Metkos koji se takmiči u Opštinskoj, zatim u Posavsko-podunavskoj pa u Srpskoj ligi. Zbog višeg kvaliteta rukometa 1976. godine RK Smederevo i RK Metkos se fuzionišu u novi klub RK MKS-Smederevo.
Osamdesetih godina MKS-Smederevo je standardni član Kvalitetne lige Srbije. Društvo im prave ekipe Vranja, Leskovca, Nove Varoši, Požege, Trstenika, Hajduk Veljka-Negotin, Bora, Goše, BASK-a, Sinđelića i dr.. U tadašnjoj ekipi igraju : Vukosavljević, Petrović, Nikolić, Šulkić Z., Lazić, Lekić, Nikolić, Repajić, Živović, Šulkić D., Knežević, Bajkić, Božin, Jovanović, Rakić, Stanojević.
U drugoj polovini osamdesetih dolazi do smene generacija, a nova imena su: Urošević N., Panić B., Aleksijević G., Mitić G., Mitić Lj., Petković S., Petković J., Blagojević D., Oluić V., Maksić N., Dević G., Bačanin Z., Urošević M., Petrović I., Milojević D., Obradović S i Trailović G. Ova ekipa 1988. osvaja kup Podunavskog regiona. U sezoni 1991/92. RK MKS-Smederevo se plasiralo u II saveznu ligu-grupa centar.
Ženska ekipa iste sezone u Obrenovcu u majstorici protiv ekipe VGSK pobedom 16:15 načinila je najveći uspeh od svog postojanja. Za taj uspeh zaslužne su : Panić, Turčinović, Milanović, Marjanović, Vukadinović, Živanović, Pavlović, Popović i trener Miletić.
Zbog nepostojanja rukometne hale rukometaši i rukometašice su svoje utakmice morali da igraju u Kovinu i Požarevcu. To je Smederevskim ekipama osim onog takmičarskog dela (ne igranja pred svojom publikom) pravilo i velike materijalne troškove. Usled svih tih problema rukometaši su se u tom rangu takmičenja zadržali jednu a devojke dve sezone.
MKS u sezoni 1993/94. dobija novo ime a to je Sartid. Poslednjih godina muška ekipa se takmičila u I Srpskoj ligi centar a ženska u II Srpskoj ligi istok. Sadašnje postave su vrlo mlade, praktično su to juniorski sastavi.
Od takmičarske sezone 2004 / 2005 klub menja ime u RK Smederevo,a rukometaši se takmiče u drugoj saveznoj ligi – centar.
Uslovi za razvoj rukometa u Smederevu su u poslednjih 10 godina bili vrlo loši iz razloga nemanja hale i normalno besparice koja je bila u ovom gradu. Celu 2003 i 2004 godinu rukometaši Smedereva su igrali kao gosti i u jesenjem i u prolećnom delu prvenstva (razlog je gradnja hale na Rukometnom terenu u Smederevu)i bez obzira na to ostvarili su cilj da se plasiraju u viši-savezni rang takmičenja kao prvoplasirani u Srpskoj ligi.
Godine 2004 rukometaši Smedereva osim što se takmiče u drugoj saveznoj ligi ostvaruju i svoj dugogodišnji san tj. dobijaju rukometnu halu na mestu gde im se nalazio otvoren teren za rukomet.
U Smederevu je igralo više dobrih rukometaša i rukometašica. Pomenućemo samo one koji su došli do vrhunskih dometa i reprezentacije.
Emilija Erčić je rukomet počela da igra u Smederevu, kasnije je prešla u Radnički iz Beograda. Nastupala je za reprezentaciju Jugoslavije preko 70 puta i postigla 125 golova. Nastupala je na svetskom prvenstvu 1982.(III mesto) i olimpijadi 1984. godine(I mesto).
Nenad Maksić je rukometnu školu završio u Smederevu. Prošao je pionirsku, kadetsku i juniorsku selekciju(uvek bio najbolji strelac u ma kom timu igrao), da bi sa osamnaest godina i završene srednje škole prešao u Crvenu Zvezdu iz Beograda. Na kadetskim prvenstvima je dvaputa proglašavan za najboljeg igrača.U Crvenoj Zvezdi je proveo tri sezone a nakon toga prelazi u Slovenački Prevent.U Sloveniji provodi i jednu sezonu igrajući za Pivovarnu Laško iz Celja sa kojom osvaja prvenstvo.Posle Celja vraća se natrag u Prevent odakle odlazi u Crvenu Zvezdu iz Beograda sa kojom igra ligu Šampiona i osvaja prvenstvo Srbije. Sezonu 2007/08 počinje kao igrač,kapiten,Predsednik Skupštine Rukometnog kluba Smederevo i Ministar za sport grada Smedereva.
U državnu seniorsku reprezentaciju pozivan je pred kvalifikacije za Evropsko prvenstvo, koje će se kasnije održati u Italiji. Od tada je standardni član nacionalne selekcije. Osvajač je dve bronzane medalje sa svetskih prvenstava, u Egiptu 1999. i Francuskoj 2001. godine.
